در این گفتار درباره این پرسش بحث شده است که آیا زندگی جاودانه مطلوب است. در پاسخ به این پرسش سه چالش مهم در خصوص مطلوبیت زندگی جاودانه مطرح و مورد ارزیابی قرار گرفته است.
در این گفتار عمدتا درباره سه تلقی از مرگ، و نیز معیارهای تشخیص مرگ بحث شده است.
در این گفتار درباره سه عاطفه منفی (احساس گناه، شرم، و اشمئزاز) و نقشی که در تربیت اخلاقی و دینی ایفا می کند، بحث شده است. استدلال من این است که احساس گناه با ملاحظاتی می تواند نقش سازنده در تربیت اخلاقی و دینی داشته باشد، اما درباره سودمندی و سازندگی نظامهای تربیت اخلاقی و دینی مبتنی بر شرم تردیدهای جدّی است و بهتر آن است که از چنان نظامهای فاصله گرفت. احساس اشمئزاز اما عاطفه ای یکسره نامعقول است و از ورود آن به نظامهای تربیت اخلاقی و دینی باید بجدّ جلوگیری کرد. برای مثال، مفهوم دینی «نجاست» که عمیقا با احساس اشمئزاز درآمیخته است، خصوصا وقتی که به قلمرو باورها درمی آید و بر انسانها اطلاق می شود، مفهومی عمیقا مخرّب و غیراخلاقی است، و نظام حقوقی و اخلاقی دینی باید قاطعانه از آن مفهوم پیراسته شود. (این سخنرانی در تاریخ ۲۹ جون ۲۰۱۷ در مؤسسه فرهنگی ابن سینا- ارواین ایراد شده است.)
در این سحنرانی که مضمون آن پیشتر در سخنرانی «آگاهی، تجربه وحیانی، و روایت رؤیا» مطرخ شده است، می کوشم تا نگاهی تازه را در خصوص تحلیل ماهیت تجربه های وحیانی و زبان وحی پیشنهاد کنم. این سخنرانی در مرکز فرهنگی ابن سینا- ایرواین به تاریخ ۹ جولای ۲۰۱۷ انجام شده است.
مرکز فرهنگی ایرانیان- سن دیگو- ۳۰ جون ۲۰۱۷: در این سخنرانی به اختصار توضیح داده ام که چگونه می توان بر مبنای برخی نظریات متأخر درباره وحدت هویت شخصی امکان معاد جسمانی را توضیح داد. نظریه معاد- خصوصا معاد جسمانی- از جمله آموزه های مهم در نظام الهیاتی غالب ادیان توحیدی بوده است، اما این آموزه از دیرباز با مشکلات فلسفی مهمی روبرو بوده است. در این گفتار بیش از آنکه به جزئیات فنی بحث بپردازم، کوشیده ام چارچوب کلّی یک رویکرد تازه را به مقوله امکان ( و نیز احتمال) معاد جسمانی توضیح بدهم
سخنرانی در دانشگاه پرینستون، ۴ مارچ ۲۰۱۷
سخنرانی در بنیاد فرهنگی ایرانیان- هیوستن، تگزاس (۱۶ سپتامبر ۲۰۱۶)
«آگاهی، تجربه وحیانی، و روایت رؤیا» عنوان سخنرانی اخیرم است که در تاریخ ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۶ به دعوت بنیاد فرهنگی ایرانیان در هیوستن، تگزاس ایراد شده است. این سخنرانی در سه بخش است
بخش پایانی درس گفتارهای «درآمدی بر مسأله شرّ» نقد و پاسخی است به ملاحظات آقای مصطفی ملکیان درباره مسأله شرّ.
لینک به مصاحبه آقای ملکیان درباره شرّ:
http://goftegoft.ir/thread17090.html
صورت قرینه گرایانه برهان شرّ مبتنی بر این اصل است که یک فاعل اخلاقی خیر و خیرخواه (از جمله خداوند) تحت هر شرایطی و بالضروره باید مانع از وقوع شرور گزاف شود. در این درس گفتار اصل فوق مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است.
در این بخش درباره صورت قرینه گرایانه برهان شرّ (مسأله شرور گزاف) و انتقادات خداباوری شکاکانه (Skeptical Theism) بر این برهان بحث می شود.
سخنرانی در دالاس- تگزاس (آوریل ۲۰۱۶)
در این بخش درباره صورت احتمالاتی برهان شرّ بحث می شود.
در بخش هشتم «درآمدی بر مسأله شرّ» درباره سوّمین و آخرین انتقاد مهم بر دفاعیه مبتنی بر اختیار بحث می شود. انتقاد این است: حتّی اگر دفاعیه مبتنی بر اختیار صائب باشد، در بهترین حالت وجود شرور اخلاقی (یعنی شرور ناشی از اختیار انسان) را توضیح می دهد. اما بسیاری از شرور این عالم (یعنی شرور طبیعی) ربطی به اختیار ندارد. آیا می توان ادعا کرد که فرض وجود خدای عالم مطلق، قادر مطلق، و خیر محض با فرض وجود شرور طبیعی در این عالم منطقاً ناسازگار است؟
در این بخش پاره ای پاسخ ها به ادعای ناسازگاری میان علم مطلق الهی و اختیار انسان بررسی می شود.
