مبانی فلسفی ایمان به غیب- گفتار یازدهم
بدست Arash Naraghi • 30 دسامبر 2023 • دسته: ویدئوها٬ سخنراني‌ها - الهیات٬ سخنرانی ها- فلسفیابتدا نظریه ی فیزیکالیستی هویت شخصی بر مبنای اینهمانی بدنی فرد، با انتقادهای پیتر اونگر و جان لاک رد می شود. آنگاه نظریه هویت شخصی براساس اینهمانی فرد با روح (در چارچوب ثنویت جوهری افلاطونی و دکارتی) مورد بررسی قرار می گیرد.
نراقی نهایتا هویت شخصی را بر مبنای مدل تن-روان تبیین می کند. در این نظریه این همانی هویت شخص بر مبنای این همانی حافظه و تداوم شخصیت روانشناختی او تعریف می شود. در چارچوب این مدل، می توان فرض کرد که اطلاعات حافظه شخص- از جمله اطلاعات مربوط به شخصیت روانی او- پس از مرگ وی ذخیره می شود، و به این ترتیب هویت او محفوظ می ماند تا بعد این اطلاعات در سخت افزار جسمی که با جسم پیش از مرگ فرد «وحدت فرا-نوعی» دارد بپیوندد و هویت شخص تحقق کامل یابد. در اینجا مقصود از «وحدت فرا-نوعی» جسم پیش و پس از مرگ این است که نه فقط جسم پس از مرگ «مثل» جسم پیش از مرگ است، بلکه از آن نسب هم می برد، و به معنای مهمی تداوم آن جسم بشمار می آید.
اما آیا پذیرفتن امکان متافیزیکی معاد جسمانی به معنای محتمل بودن آن است؟ پاسخ به پس زمینه معرفتی ای بستگی است که فرد احتمال وقوع معاد جسمانی را بشرط آن می سنجد. اگر فرد بپذیرد که خدای قادر مطلقی وجود دارد، و این خدا وعده تحقق معاد جسمانی را داده است، و این خدا بواسطه خیریت اش در وعده های خود صادق است، در آن صورت احتمال وقوع معاد جسمانی بشرط این پس زمینه معرفتی بسیار بالا و بلکه قرین به یقیین خواهد بود.
